سی سال عاشورا برای حکومت اسلامی موهبت بود بگذارید یکبار هم برای ما باشد

عاشورا و تاسوعا برای آخوند ها همواره یک موهبت الهی بوده است

قبل از این انقلاب نالازم بره کشان آخوندها بود و با گریه انداختن عوام

زندگی میگذراندند سالی یکبار شمر میامد و حسین و یارانش را تشنه لبان میکشت ومیرفت تا سال بعد.

قیمه و قرمه سبزی هم البته مزید بر علت بود که نذریش واقعا مزه دیگری داشت و ارتباط حسین مظلوم! با ان را من نمیدانم.  

به عبارت دیگر بنیان اساسی شیعه اثنی عشری بدون شهادت حسین و مسائل کربلا قطعا کمیتش میلنگید

خمینی همواره میگفت این عاشورا و تاسوعا است که اسلام را زنده نگه داشته است و این فرهنگ عزاداری فرهنگ کربلائی و گریه وشیون را نه تنها ترویج که حتی بدون ان بقائی برای حکومت متصور نمیدیدند

اما بنظر میاید که اینبار همه ابزارهای حکومت به ضد خودش تبدیل شده است

روز قدس (خمینی کاسه داغتر از آش این روز را که هیچ ربطی به ما ندارد اختراع کرد) اولین سیلی محکم را به گوش حکومت اسلامی از سوی ملت نواخت.

هیچ کس باور نمیکرد روزی فرا برسد که<< امت همیشه در صحنه>> بجای مرگ بر اسرائیل  بگویند مرگ بر روسیه  و یا احساسات ناسیونالیستی چنان غلیان کند که نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران در فضای تهران طنین انداز شده

موجب ناراحتی حکومت عرب زده و فلسطینی ها ( به جهنم) گردد.

ولی چه حکومت بخواهد و چه نخواهد این واقعیت جامعه ایران است و این سزای حکومتی است که سی سال تمام بر طبل ضد ایرانی کوبیده است.

واقعیت این است که انچه در بیش از یکهزار سال قبل در صحرای کربلا اتفاق افتاد اساسا نه تنها مشکل ما نیست بلکه

اصلا بود و نبودش هم هیچ اهمیتی برای سرنوشت این ملت نداشته و ندارد اما بنظر میرسد این بار داستان فرق میکند

جمهوری اسلامی را باید با ابزار خودش زمین گیر کرد و روز قدس یا عاشورا و تاسوعا قطعا یکی از این ابزار است

 

سی سال  عاشورا برای حکومت اسلامی موهبت بود بگذارید یکبار هم برای ما باشد